31 Aralık 2008 Çarşamba

30 Aralık 2008 Salı

Yes sir,i can boogie

Dört gün oldu,aramayacağım bu sefer seni.
Senin verdiğin kalemle,senin aldığın hoparlörden dinlediğim müzik eşliğinde senin sebep olduğun hayal kırıklığını dillendirmeye çalışıyorum şimdi.Düşünüyorum düşünmeyi bıraksam dünya yıkılacakmış gibi hem de durmaksızın...Ben düşünürken sen ne kadar olgun olduğunu anlatıyorsun kendine,ne kadar değişip geliştiğini,bir gün uyanmış ve büyümüşsün,kolundaki diş izleri swatch saate evrilmiş gibi...Nasıl yapmalı,nasıl yapmalı?
Sorunumuz bu sanırım;Ben korkağım sense haklı...